Na gisteren de Noorderlijke route, hebben we vanochtend de Zuidelijke route door Ruckle Park gelopen. Natuurlijk eerst weer even bij de kalkoenen langs voor Linde en Floor op zoek naar mooie veren. De boer die naast zijn kalkoenveren ook koekjes en andere dingetjes verkocht in zijn kraampje langs de weg, hield er ietwat aparte openingstijden op na:
'Open most days about 8 or9. Occasionally as early as 7, and sometimes as late as 9 or 10. We close about 8 or 9, occasionally about 6 or 7, and sometimes as late as midnight, or later. On some days we're not here at all, but lately we've been here a lot, unless we're not here.'
Het zal wel de Salt Springse relaxtheid zijn.

Ook vandaag waren we met laag tij aan de kust en weer was het extreem laag water, zo bleek later ook uit de getijde-tabel. Andere dagen kan de waterstand met eb zomaar 2 meter hoger zijn.
Daardoor zagen we net als gisteren allerlei zee-leven op de rotsen dat met eb meestal niet te zien is. Wat nu opviel waren vooral de vele zee-komkommers die in allerlei gaten en spleten verstopt zaten en ook enorm veel kleurrijke zee-anemonen die er nu verlept bijlagen of -hingen. Wat moet het hier mooi zijn als je gaat snorkelen!

We waren wat vroeg voor de boot terug naar Vancouver Island, dus moesten een uurtje wachten. Op zich geen probleem, maar toen we eindelijk de boot op dachten te rijden, bleek dat de eerstvolgende uitsluitend voor gevaarlijke stoffen bestemd was. Bleek dat ze daar 3 van de 97 overtochten per week voor gereserveerd hebben. Zo werd het een stuk langer wachten dan gehoopt, maar we verlieten Salt Spring Island met erg leuke herinneringen.