Gisteravond tegen 24.00 uur bleek dat we 3 voicemailberichten hadden van John, onze gids voor de zeekajak-driedaagse die voor dinsdag tot en met donderdag op de planning staat. Uit de berichten bleek dat we een dag eerder verwacht werden en dat niet John, een Nederlander, maar een Canadees ons zou begeleiden.
Met name voor Linde en Floor maakten we de inschatting dat ze met een Engelstalige gids veel minder plezier aan het avontuur zouden beleven. We twijfelden of we het zo nog wel door moesten laten gaan. Geen prettige gedachte waarmee we naar bed gingen, want we hadden er met z'n allen juist zoveel zin in.

De volgende ochtend om 7.30 uur maar gelijk in de telefoon geklommen en toen bleek dat bij John onze uitdrukkelijke wens van een Nederlandstalige gids niet was overgekomen. En hij was de komende dagen bezet. Andere Nederlandstalige gidsen in het gebied schijnen er niet te zijn. Daarnaast was de precieze datum ook bij hem niet helemaal helder, maar hij kon dat eenvoudig aanpassen aan ons schema.
Na wat heen en weer gebel hebben we het kajakken gelukkig kunnen verplaatsen naar 3, 4 en 5 augustus én onder begeleiding van John, net voor het einde van onze vakantie.
Het betekent wel dat we vandaag en morgen even bezig zullen zijn met herplannen, maar we zijn blij dat het zeekajak avontuur toch door kan gaan.

De rest van de dag hebben we nog een wandeling gemaakt door het bos dat vol stond met varens en waar we nog een apart parasietje zagen (Indian Pipe).

Ook veel over het strand gestruind in Seal Bay Forest & Nature Regional Park en Kin Beach Provincial Park. De voorraad schelpen is weer behoorlijk uitgebreid. Daar zal nog wel in geschoond moeten worden tegen de tijd dat we op het vliegtuig stappen. En jammer genoeg waren allebei de mini-sanddollars die Linde vandaag gevonden had gedurende de wandeling gesneuveld.