Marijn’s motto: foto’s zijn voor eeuwig en jeukende muggenbulten maar voor een dag of drie…
We zijn de Cassiar Highway verder afgezakt. Hoe zuidelijker we kwamen hoe beter de weg werd. Mede omdat we de pannen zo goed mogelijk ingepakt hebben met handdoeken tegen het rammelen en we de
grootste boosdoener, de glazen magnetronplaat, elke dag verbannen onder de bedkussens, kunnen we elkaar weer verstaan tijdens het rijden.
De weg bood mooie vergezichten, maar weinig parkeerplaatsen. Die waren, in ieder geval voorlopig, opgeofferd aan de aanleg van een hoogspanningsleiding waarvan het traject vaak parallel liep aan de
weg.
Bij Natadesleen Lake, iets ten zuiden van Tattago Lake, hebben we een kort wandelingetje gemaakt naar het meer. Net toen wij wilden beginnen aan de wandeling kwamen er twee vissers uit het pad
gelopen, waarvan er eentje blijkbaar dikke vriendjes was met de muggen. Hij zat namelijk helemaal onder de muggen, maar het deerde hem schijnbaar niet. We hadden al zo'n vermoeden, maar nu wisten
we het zeker: het werd alweer een muggenwandeling.
De wandeling er naar toe was leuk, maar van het meer was helaas niet veel te zien. Wel leuk was de Loon die zich van top tot teen aan het wassen was en regelmatig hoog uit het water kwam om zijn vleugels droog te wapperen of zo.
Foto's maken van bloemetjes kwam neer op zelfkastijding: De muggen kregen dan de gelegenheid om door het gaaswerk van het bugshirt heen te prikken en de wandelbroek van Marijn was ook niet echt een belemmering voor ze. De rest van de familie deed dan hun best om zoveel mogelijk muggen weg te jagen.
Marijn's motto: foto's zijn voor eeuwig en jeukende muggenbulten maar voor een dag of drie...
Wildlife today: 4 zwarte beren
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}