We werden vanochtend wakker met het typische, maar prachtige geluid van een Loon. Toen we de gordijntjes open schoven zagen we familie Loon in ons meertje, helemaal voor ons alleen. Pa en ma Loon doken continu naar beneden en voerden hun twee kleine Loontjes. En dat zo'n twee uur lang.

Op weg naar Boya Lake zagen we zeker 10, met zeil, tent en/of hout gefabriceerde eenvoudige onderkomens langs de weg en in de bosrand. Nou ja bosrand, het waren meer de zwartgeblakerde boomstaken die over waren na een bosbrand. We kunnen ons mooiere plekjes voorstellen.
Na een tijdje kregen we in de gaten dat het iets met paddenstoelen van doen had. Sommige boden ze te koop aan, een enkeling had op een bord staan dat hij ze juist opkocht.
Het is ons wel eens opgevallen dat hier na een recente bosbrand opvallend veel paddenstoelen groeien. Blijkbaar is daar meer geld mee te verdienen dan met goudzoeken.

Na een beer en een hertje zagen we langs de weg ook een vos. Blij dat hij niet direct wegliep, maakte we snel een foto. Maar net als in Mount Rainier was ook deze vos aan het bedelen geslagen. We stonden nog niet stil of hij liep naar ons toe en ging netjes voor het open raam op de weg zitten.

We waren al vroeg bij Boya Lake Provincial Park en zijn 's middags met prachtig weer met de kano het meer op gegaan. Het is een erg mooi, kraakhelder, azuurblauw meer, met veel eilandjes en inhammetjes. Gelukkig kregen we een kaart mee anders waren we hier binnen de kortste keren de weg kwijt geraakt.

Naast een paar beverdammen hebben we op deze middag een kleine 10 beverburchten geteld. En dat alleen al op het kleine stukje van het meer waar we geweest zijn. Overal lagen afgeknaagde bevertakken. Het moet hier 's avonds en 's ochtends wemelen van de bevers.
Toen we vlak bij een beverburcht waren, hoorden we ineens wat gekraak in de bosjes en zagen een eland met haar kalfje weglopen.

Eenmaal terug op ons kampeerplekje was een Yellow-bellied Sapsucker continu bezig met zijn favoriete bezigheid: sap zuigen. Hij heeft in twee berkenboompjes hele rijen gaatjes geboord en kwam om de paar minuten terug. Soms met een libelle of andere insecten in zijn snavel. Of hij die dan in de gaatjes stopt of alleen door het sap haalt en daarna opeet, is ons niet helemaal duidelijk geworden.
Hij trekt zich werkelijk niets van ons aan. Of we aan de picknicktafel zitten op 2 meter afstand of 2 meter verder in de camper, hij vliegt af en aan.
En net als gisteren was ook hier een eekhoorn die het sap uit de gaatjes kwam likken. En met enige regelmaat een Yellow-rumped Warbler die ook profiteerde van het werk van de specht.

Net voor het avondeten zagen we aan de overkant van het meer opnieuw moeder eland met kalf. Waarschijnlijk dezelfde als eerder deze middag.
En net voordat ze ging slapen zag Linde op bijna dezelfde plek iets zwarts. Net toen we de verrekijker pakten om vast te stellen dat het toch echt een boomstronk was, dook hij in het water en zwom het meer over. Het moet een bever geweest zijn.

Voor Linde en Floor zit de laatste vakantie-schooldag erop. Het laatste dictee is afgenomen vandaag, de schoolspullen zijn opgeborgen en nu is het ook voor hen en juf Inge vakantie!