Vandaag was het Canada Day, een mooie reden om ... een wandeling te maken.

De Spring Flower Lake Trail begon direct vanaf de camping. Ook deze keer hadden we wat moeite om de juiste route te vinden. De erg summiere beschrijving en het sterk vereenvoudigde aangeplakte kaartje, waar we een foto van gemaakt hadden om in ieder geval iets te hebben, maakten het er niet gemakkelijker op.
Toen al snel na het begin het pad duidelijk de verkeerde kant uit ging, kozen we ervoor om een doorsteek te maken. Gebruik makend van allerlei wildpaadjes, die ons door het struikgewas leidden, kwamen we na ongeveer een kwartier gelukkig op het goede pad terecht. Daarna was het een eenvoudige wandeling. Hoe hoger we kwamen werd steeds duidelijker waarom dit pad Spring Flower Lake Trail genoemd is. Overal zagen we bloemen staan, vooral blauwe lupines en anemoontjes. Uiteindelijk eindigde het pad bij een mooi blauw koud bergmeertje omringd door kale bergen.

Opvallend was dat we gisteren en vandaag al 3 mensen tegen zijn gekomen met een geweer over de schouder voor het geval een beer iets te opdringerig wordt. Wij vertrouwen vooralsnog op ons gezonde verstand, de bearspray en in dichte begroeiing ook de bear bells (dank je Liliane!).

20 Kilometer verderop zou een kampeerplekje zijn en onderweg zouden we alvast het startpunt voor de wandeling van morgen gaan zoeken. Maar waar we ook keken, zelfs nog een keer gevraagd (en werden we naar het verkeerde pad gestuurd), maar het bleef onvindbaar. Jammer, maar deze wandeling slaan we noodgedwongen over.
Door al het heen en weer gerij zagen we wel meerdere keren dezelfde zwarte beer langs de weg.

Aangekomen bij het kampeerplekje blijkt dat er niet meer over is dan een parkeerplaats. Toilet en picknicktafeltjes zijn weg, alleen de funderingen liggen er nog, en zelfs de bevers die hier zouden zitten lijken hun burcht verlaten te hebben, zo lijkt af te leiden uit de staat van de beverdammen.