Voor Fields, een soort van Blokker die opheffingsuitverkoop hield hier in Gold River, stond een kleine pick-up geparkeerd die gespoten was in een origineel varen-camouflage patroon. Net toen Linde van dichtbij aan het kijken was hoe het gemaakt was kwam de eigenaar naar buiten en zei: 'Hands off my car!'(of woorden van gelijke strekking). Linde schrok aanvankelijk, want ze had de glimlach van de man niet direct gezien.
Op de logische vraag hoe het gemaakt was, vertelde hij dat hij dit zelf gespoten had waarbij hij echte varenbladeren gebruikte. Alle auto's in Gold River die een afwijkend spuitwerk hadden, waren door hem gespoten.
Uiteraard kwam het gesprek al snel op wat ons hier bracht en gaandeweg vertelde hij dat hier ook mooie grotten waren, de Upana Caves. Hij had zelf nog de trap gemaakt die leidt naar de ingang van de grot. Dat leek ons een prima invulling van de dag.

In tegenstelling tot de lavagrotten die we eerder gezien hadden, waren deze grotten van kalksteen en marmer en waren minder rechttoe-rechtaan. Dit kwam meer in de buurt van het echte speleo-werk. Je kon vaak meerdere kanten uit, je moest regelmatig door je knieën en de vormen waren erg grillig. De tunneltjes waar je alleen op je buik doorheen kon hebben we natuurlijk niet gedaan, want behalve dat je er verschrikkelijk smerig van zou worden, zouden we dan waarschijnlijk last krijgen van claustrofobie.

Op enkele plaatsen verdween de nabijgelegen rivier ondergronds en liet zich in de grotten weer zien. Door het hoge water, als gevolg van de vele regen de afgelopen periode, en ook weer sneeuw, waren ze niet allemaal even toegankelijk.
In één van de grotten stak het marmer opvallend wit af tegen het donkere kalksteen. Het marmer had ronde kuiltjes die deden denken aan een golfbalreliëf. In deze grot nestte ook de waterspreeuw die regelmatig zijn luid roepende jonkies kwam voeden.

Na weer 15 kilometer teruggereden te hebben over de natte gravelweg naar Gold River was de camper onherkenbaar smerig. De grote sticker op de achterkant was bijna niet meer te zien.

Eind van de dag zijn we langs het Medical Center in Gold River gegaan om even naar een rood plekje op de huid bij Linde te laten kijken. De huisarts had vandaag geen tijd meer en als we er toch graag naar gekeken wilden hebben moesten we verderop in de gang maar op de 'nurse-buzzer' drukken. We dachten dat dit een soort centrumassistente was.
Toen we aan de (mannelijke) nurse uitlegden wat het probleem was, vertelde hij dat voor elke intake een flat fee tarief geldt van 600 dollar, zelfs voor 2 minuten kijken naar een rood plekje. Dat was even schrikken! Anders moesten we morgen terugkomen voor de huisarts die slechts 100 dollar rekende. We waren blijkbaar op de spoedeisende hulp terechtgekomen.
Terwijl de nurse even weg liep, wilde zijn collega er wel even naar kijken. Ze zag al snel dat het een onschuldig iets was en vertelde welk zalfje we moesten gebruiken.
Zo werden we als toerist toch weer heel aardig geholpen.