Na een praatje gemaakt te hebben met een andere campinggast, kwamen we erachter dat in het dorpje een hot spot was bij de Grocery Store. Dus toen we vanochtend vertrokken hebben we de camper eerst langs deze winkel geparkeerd om de hele wereld op de hoogte te brengen van onze laatste 'avonturen'.
Maar tegelijk lazen we het avontuur van opa Marinus. Een botsing met een wielrenner leverde hem een ambulanceritje naar het ziekenhuis op. Gelukkig lijkt de schade mee te vallen.

In The Big Lava Beds, ook in de buurt van Mt. Adams, zouden mooie lavasteenformaties te zien zijn. We waren echter onaangenaam verrast dat deze lava beds grotendeels bedekt gaan onder een bos waardoor er nauwelijks iets te zien is. We zijn doorgereden tot de sneeuw ons weer tegenhield, maar het landschap bleef onveranderd.
Opvallend was nog dat we op ons pauzeplekje binnen enkele minuten 5 verschillende soorten patroonhulzen vonden. Blijkbaar hadden een paar locals hier hun hobby beoefend. Aan zo'n plekje houd je dan toch een apart gevoel over. Linde en Floor (en Marijn) hebben in ieder geval een hoop koper verzameld. De nog scherpe patronen hebben we maar laten liggen.

Toen we een tijdje later langs de weg bij de Columbia River pauzeerden hing een Osprey (visarend) boven het water. Een enkele keer dook hij naar beneden, meestal tevergeefs, maar niet altijd. Hij hing op slechts 30 meter afstand. Het was prachtig om naar te kijken. Dan weer hing hij stil tegen de wind in, dan weer liet hij zich afzakken, vloog over ons hoofd terug en ging weer op dezelfde plek hangen. En dat 1½ uur aan een stuk. Misschien nog wel langer, maar onze pauze was voorbij. Blijkbaar was dit, waar de Dog Creek in de Columbia River stroomt, zijn favoriete plekje.

Eind van de middag zijn we naar Ridgefield National Wildlife Refuge gegaan voor een wandelingetje. Ondanks dat de wandeling niet echt bijzonder was, hebben we toch de nodige vogels gezien: Great Egret, Lazuli Bunting (prachtig blauwe kop), Cedar Waxwing en American Kestrel. Tenminste, dit zijn een paar van de vogels die we herkenden en die wij bijzonder vinden.
De American Kestrel had blijkbaar hier zijn vaste jachtgebied. Hij hing boven het veldje naast de parkeerplaats toen we daar aankwamen, ging daarna op de hoogspanningskabel zitten en vloog van tijd tot tijd zijn vaste rondje. Drie uur later was hij hier nog steeds mee bezig.
In het water zaten trouwens ook nog uitzonderlijk grote kikkers. Dat doet het bij Linde en Floor ook altijd goed.