Vanochtend hebben we een leuke en eenvoudige wandeling gemaakt langs de Crystal Creek Water Ditch, een watergoot die ten tijde van de goudkoorts was gemaakt om de gasten van een hotel en de gewassen te voorzien van water. De rijkdom was hier niet weggelegd voor de meeste goudzoekers, maar wel voor degene die de goot had aangelegd en het hotel runde.
Op deze wandeling hebben we tientallen hagedissen gezien. Zodra we in de buurt kwamen schoten ze vliegensvlug weg en hoorde je ze ritselen door de droge bladeren. Toch lieten ze zich daarna vaak goed zien.

's Middags hebben we ons geluk beproefd in de Clear Creek door zelf te pannen naar goud. Marijn moest daarvoor wel eerst een permit kopen. De prijzen van de permits zijn sinds de tijd van de goudkoorts weinig in prijs omhoog gegaan, want hij koste slechts 1 dollar. Marijn mag nu een heel jaar pannen naar goud in Whiskeytown.
Ondanks de permit, was Marijn vooral bezig met het fotograferen van bloemetjes (wat door de forse wind niet echt wilde lukken) en de mooie vlinders die in het beekdal vlogen (maar die wilde vrijwel nooit rustig gaan zitten).
Linde en Floor gingen helemaal op in het goudpannen en vonden wel wat glimmende schilfertjes, maar bij nader inzien was dat toch geen echt goud.
De gieren hadden blijkbaar hoop dat we door de hitte bevangen zouden worden in dit dal, want op een gegeven moment vlogen er 7 boven ons hoofd.

Vandaag hebben we een andere campingplek gezocht in Whiskeytown (voor maar $7!). 's Avonds liepen er steeds een paar reetjes rond de camper en vlogen een paar spechten continu van boom naar boom. Zo is bijna elke kampeerplek toch heel speciaal.