De dag begon weer erg nat vandaag. Maar deze keer kwam het niet van boven, maar bleek het grote voorraadluik vochtiger dan je zou verwachten, duidelijk meer dan een beetje condens. Bij nader onderzoek bleken de drie waterdichte compartimenten (waar o.a. het reservewiel is opgeborgen) zo'n 10 gallon water te bevatten. Nadat alles leeg was gehaald en we het water zoveel mogelijk weg hadden laten lopen, leek de watertank te lekken, tenminste het drupt in de buurt van de tank. Een van de komende dagen gaan we eens kijken of het kunnen laten verhelpen.

Na het oponthoud op de camping zijn we voor het ontbijt 5 minuten verder gereden naar Heceta Head Lighthouse. Daar hadden we vanuit de camper een mooi uitzicht op de baai.
Op de rotsen bij de vuurtoren zouden de common mures gemakkelijk te zien zijn (sorry, voor de Engelse benamingen maar we hebben hier alleen een Engelstalig vogelboek). Hoe we ook keken, niet één was er te zien, wel aalscholvers en meeuwen. Maar toen zagen we ineens een enorme zwart-witte vlek op de golven deinen: honderden common mures.
Teruglopend naar de camper landen er ook nog een paar pelikanen op de rots en waren double crested cormorants (aalscholvers) elkaar het hof aan het maken in de bomen vlak boven ons. Dat hadden we nog niet eerder gezien.
Een Amerikaan die even een praatje met Marijn maakte, had überhaupt nog weinig vogels gezien, want hij was van mening dat aalscholvers en pelikanen wel erg veel op elkaar leken.

Een paar kilometer verder zijn we even gestopt bij Darlington State Natural Site, een mini parkje volledig geweid aan één vleesetende plantensoort, de Darlingtonia California oftewel Cobra Lily. Naast deze op een cobra gelijkende plant, staan hier ook veel Skunk Cabages, een andere plant die je in de moerasachtige delen van het regenwoud veel ziet (en ruikt).

Toen hebben we de kustweg verlaten en gingen richting Golden and Silver Falls. Weliswaar met aan het eind een stukje onverhard, maar de TomTom had het zo gevonden, dus moeilijk kon het niet zijn. Daarna zouden we de kustroute een stuk zuidelijker weer oppikken.
Vlakbij de bestemming wilde de TomTom op een T-splitsing in het bos links af, maar dat leek niet de beste weg en de rechter variant leek logischer. Een mijl verder werd het echter een grote modderbende en stonden we voor een onoverbrugbare natuurlijke drempel. Daar konden we met de inmiddels goed door elkaar geschudde camper met geen mogelijkheid overheen.
Dus gekeerd en TomTom zijn zin gegeven. Maar die route zag er ook niet uit alsof hier recentelijk nog iemand geweest was en we liepen al snel vast op een kleine aardverschuiving. De weg was over een lengte van 50 meter een halve meter naar beneden gezakt. Dat was dus ook geen goede optie. Dus maar 50 kilometer terug naar de kustweg.

Toen we richting de Golden and Silver Falls reden kwamen we bij toeval langs Dean Creek Elk Viewing Area. En zowaar, er stonden daar een kleine honderd Elken in de wei te grazen. Het was rond lunchtijd, dus we hebben er lang naar zitten te kijken. Op een gegeven moment was er even enige opschudding toen er drie coyotes achter de kudde langs liepen. Dat was toch wel erg mooi. We hebben maar één keer eerder één coyote gezien.